Onder een onherroepelijke letter of credit koopt een Spaans visverwerkingsbedrijf een partij diepgevroren tonijn loins van een op Taiwan gevestigde vishandelaar. De waarde van de gehele partij bedraagt ongeveer USD 145.000,00 en deze dient op een temperatuur van -20C te worden vervoerd. Deze instructie wordt aan de desbetreffende rederij doorgegeven en op de Bill of Lading vermeld.
De reefer container wordt door de rederij in Lat Krabang te Thailand aan boord genomen en deze arriveert op enig moment in de haven van Algeciras alwaar wordt vastgesteld dat de temperatuur te hoog is opgelopen tot -11C.
Om onduidelijke reden laat de Spaanse veterinaire dienst te container toch toe voor import, terwijl normaal gesproken vis met een temperatuur van -15c of hoger wordt geweigerd voor de import in de EU.
Vanwege de waarde wordt er een schade-expert ingeschakeld en deze neemt monster van de partij, zodat deze in een laboratorium kunnen worden geanalyseerd. De tonijn heeft door de te hoge temperatuur een “mooie” roestbruine kleur gekregen.  Uit de analyse van het laboratorium komt naar voren, dat een aantal parameters niet in orde zijn en de tonijn is daardoor niet geschikt voor menselijke consumptie. Ook komt  uit het onderzoek eveneens naar voren, dat de tonijn loins onder slechte hygiënische omstandigheden zijn geproduceerd.
De rederij overlegt de temperatuur registratie van de reefer container en hieruit blijkt, dat deze gedurende de gehele reis goed heeft gefunctioneerd en op de juiste temperatuur was ingesteld.
De conclusie van de schade-expert is dan ook, dat de partij veel te warm in de container is geladen, waardoor de reefer container moeite heeft om de temperatuur naar beneden te krijgen, zoals in dit geval aan de orde is.
De partij loins is slechts nog geschikt voor “canning” er wordt een minderwaarde overeengekomen van 70% van de totale waarde.
Volgens het certificaat van oorsprong zou deze partij uit Thailand komen, echter op de verpakking staat Taiwan en  prijken er eveneens labels op, die ook duiden op een herkomst vanuit Taiwan. Dit raadsel is nog niet opgelost.
Een andere onhandigheid is het feit, dat de verkoper op zijn handelsfactuur de INCO term CFR Algeciras heeft vermeld. Dit kan weer tot eventuele verdere verwarring leiden. Er zou normaal gesproken de havenplaats van verscheping moeten staan, in dit geval dus Lat Krabang.
Bij deze INCO term gaat het risico van schade en verlies van de zaken over van verkoper op koper zodra deze aan boord van het schip zijn geplaatst.
De koper zal zijn beklag moeten doen bij de verkoper omtrent de behandeling door hem van deze partij tonijn loins en er zal nog heel wat gesteggel zijn met de betrokken transportverzekeraars over deze schade en een eventuele vergoeding onder de polis.