Er zijn van die momenten in het leven, waarvan je denkt “Dat overkomt mij geen tweede keer!”
Zo ook de wegvervoerder in dit verhaal.
De wegvervoerder in kwestie kreeg de opdracht om een achttal pallets met koperplaten te vervoeren van Frankrijk naar Engeland. De pallets worden door de vervoerder bij de afzender opgehaald en goedgeluimd vangt het transport naar Engeland aan.
Zodra de chauffeur de locatie in Engeland, alwaar de zending gelost moet worden nadert blijkt dat de weg die daarna leidt niet toegankelijk is voor voertuigen met een gewicht boven de 7,5 ton. De chauffeur is echter niet bekend in dit gebied en twijfelt over de te rijden route en besluit de vrachtwagencombinatie te parkeren en te voet met de vrachtpapieren de loslocatie te gaan zoeken.
Al lopend wordt hij aangesproken door een onbekende persoon en de chauffeur laat zijn vrachtpapieren zien, waarna hij van deze onbekende persoon instructies krijgt om naar de loslocatie te rijden.
De chauffeur besluit deze instructies op te volgen en rijdt ongeveer 200m verder naar de aangegeven locatie.
Daar aangekomen openen personen het zeil van de trailer, lossen de acht pallets in een gereedstaande bakwagen en tekenen de vrachtbrief voor ontvangst af. Hierna vertrekt de chauffeur weer tevreden terug naar Nederland. De personen met de bakwagen vertrekken ook en sindsdien is van hen noch het koper niets meer vernomen. De echte ontvanger van de pallets bleek slechts 500m te zijn verwijderd van de locatie waar de chauffeur deze heeft overgedragen.
Het transportbedrijf werd voor deze schade aansprakelijk gehouden en diens vervoerdersaansprakelijkheidsverzekering mocht de schade uitkeren.
Enige tijd later kreeg dezelfde wegvoerder de opdracht om 11 pallets met textiel van een zeer bekend merk van België naar Engeland te vervoeren. Op enig moment arriveert de chauffeur met zijn vrachtwagencombinatie bij het betreffend losadres en wordt bij de poort door een persoon in een beveiligingsuniform staande gehouden en deze controleert de vrachtbrief en vraagt de chauffeur tot nader order te wachten.
Na enige tijd komt deze persoon terug en deelt de chauffeur mede, dat de vrachtwagen vanwege drukte niet geloste kan worden en dat men de vrachtwagen in een andere straat, gelegen om de hoek gelost zal worden.
De chauffeur belt hierna met de planning van zijn bedrijf en vraagt deze om nadere instructies.
Desgevraagd geeft de chauffeur zijn telefoon aan de beveiliger en de navolgende bloedstollende vraag wordt door de planning aan hem gesteld: “Bent u de beveiliger van de ontvanger?”
“Natuurlijk ben ik dat!” wordt er als antwoord teruggeven.
De telefoon wordt teruggegeven aan de chauffeur en deze krijgt van zijn planning toestemming om de goederen te lossen. De pallets worden daarna rechtstreeks overgeladen in een ander vrachtauto en u raadt het al! Sindsdien ontbreekt ook hiervan ieder spoor!
Beide diefstallen hadden voorkomen kunnen worden indien er rechtstreeks door de vervoerder met de betreffende contactpersonen bij de ontvangers zou zijn gebeld om instructies e.d. te vragen.