Het blijft mij een raadsel!  Wat dan zult wellicht denken? Nou, de wijze waarop kopers, verkopers, salesafdelingen, logistiek dienstverleners en noem maar op te pas of te onpas met Incoterms en de daarbij behorende documenten omgaan.  Is het gebrek aan kennis of desinteresse ?
Zegt u het maar aan de aan hand van de navolgende praktijkvoorbeelden:
Een partij elektronica gekocht in het Verre Oosten wordt per vliegtuig getransporteerd naar België en raakt hierbij beschadigd. Koper en verkoper komen met elkaar overeen de Incoterm FOB Bangkok!!
Dit is natuurlijk principieel fout, want FOB is een exclusief maritieme conditie. Er zit altijd een schip “aan vast”.   Wat te denken van de risico overgang, dit gaat over van koper op verkoper nadat de goederen zijn geladen aan boord  van het schip in de verschepingshaven.  Koper en verkoper zijn nog met elkaar aan het bakkeleien over deze schade.  Ben benieuwd hoe dit gaat aflopen.
Een ander geval vindt ook zijn oorsprong in het Verre Oosten, waarbij een aantal containers met goederen per schip naar Rotterdam worden vervoerd.  Ook hier komen koper en verkoper de Incoterm FOB met elkaar overeen.
De koper raakt echter zijn B/L kwijt en de logistiek dienstverlener wil de goederen daardoor niet vrij geven.  Het blijkt om een zogenaamd house B/L te gaan en de logistiek dienstverlener heeft het origineel Ocean B/L in zijn bezit en bereid de goederen vrij te geven, mits de koper een letter of indemnity tekent, waardoor de logistiek dienstverlener wordt gevrijwaard voor de schade die kan ontstaan, indien een andere partij met het House B/L  op de proppen komt en eveneens de betreffende goederen vordert.
Tot mijn verbazing blijkt dat de verkoper van de logistiek dienstverlener de overige House B/L’s te hebben gekregen.  Ook dit is principieel fout, want de verkoper heeft niets met het door de koper afgesloten vrachtcontract te maken en deze B/L’s hadden dan ook in het bezit moeten komen van de koper van de goederen.   Voor de verkoper is deze vergissing wel fijn, want daardoor houdt hij per ongeluk wel grip op zijn goederen.  Bij de Incoterm FOB verliest de verkoper namelijk de grip op zijn goederen zodra hij overeenkomstig deze Incoterm heeft geleverd.
In de letter of indemnity  komt dan ook nog eens de Incoterm CIF naar voeren, terwijl deze überhaupt niet tussen koper en verkoper is afgesproken, maar dit kan worden aangemerkt als een “ dichterlijke vrijheid” van de logistiek dienstverlener. 
De verkoper bleek, gelukkig, de koopprijs van goederen al aan de koper te ebbend voldaan, waardoor deze bereid was de in zijn bezit zijnde set House B/L’s  over te dragen aan de koper, waardoor de goederen alsnog uitgeleverd konden.
Incoterms? Common practice?  In deze gevallen in ieder geval niet.