Een expediteur slaat in december 2011, voor een goede bekende van hem, in zijn loods een partij persoonlijke goederen en zijn verdere inboedel op. Een deel daarvan wordt  in verhuisdozen opgeslagen.
Voor deze dienst brengt de expediteur, vanwege de onderlinge goede relatie,  geen kosten in rekening. Het is dus echt een vriendendienst!  Verdere afspraken zijn er blijkbaar tussen betrokkenen niet gemaakt.
De eigenaar van deze goederen vertrekt daarna naar de Verenigde Staten om aldaar met zijn toekomstige vrouw in het huwelijk te treden.
Wat er mis is gegaan weet ik, maar het voorgenomen huwelijk gaat niet door en de eigenaar haalt eind oktober 2012, als hij weer in Nederland is,  zijn spullen bij de expediteur op. De zaken worden door hem op dat moment niet gecontroleerd op schade en dergelijke!
Hierna slaat de eigenaar de betreffende zaken op in de kelder van het woonhuis van zijn vader. Ook weer zonder enige controle van de zaken. Dat is toch op zijn minst merkwaardig te noemen.
Het geval wil, dat onder deze zaken zich een aantal paar zeer bijzondere  sportschoenen zouden bevinden, zogenaamde collectors items,  waarvoor zich in de loop van maart 2013 blijkbaar een koper heeft gemeld.
Naar aanleiding hiervan gaat de eigenaar terug naar de kelder van zijn vader, waar hij volgens eigen zeggen in de tussentijd niet meer zou zijn geweest,  om het een en ander op te halen.  Dan doet zich het bijzondere  feit voor, dat deze schoenen, alsmede een IPod en een camera niet meer in de verhuisdozen aanwezig zijn.  Het zit deze man in zijn leven blijkbaar niet echt mee. Teleurstelling wordt op teleurstelling gestapeld.
Van deze vermissing wordt door de eigenaar enkele dagen later aangifte gedaan.
De eigenaar stelt  de bevriende expediteur aansprakelijk voor deze vermissing en vraagt van de  expediteur een vergoeding van slechts Euro 9.000,00.  Het moeten wel heel bijzondere schoenen zijn geweest! 
Een aspect in deze zaak is dat de eigenaar op geen enkele wijze de schade heeft aangetoond en onderbouwd, hetgeen toch wel een vereiste is.  Aan deze bewijsvoering zal de eigenaar nog een hele klus hebben.
Of de partijen in deze zaak nog vrienden voor het “leven” zijn kan ik niet inschatten en ook bij vriendendiensten moet je dus, zoals uit deze zaak blijkt , hoe spijtig ook, voorzichtig  zijn.